De burgeroorlog tegen de Syrische regering en president Assad is al sinds 2011 aan de gang. Wat begon als een vreedzame demonstratie voor hervormingen is uitgelopen tot een langslepend conflict met vele slachtoffers en meer dan 1,5 miljoen vluchtelingen. Het Syrische leger, de veiligheidsdienst en de politie hebben in opdracht van de regering de massaprotesten hard neer geslagen.
Als reactie hierop vormden de demonstranten in de herfst van 2011 het ‘vrije Syrische leger’. Het ‘vrije Syrische leger’ – aangevoerd door hoge militaire deserteurs – heeft als doel om de opstand gewapend te ondersteunen. In eerdere verklaringen gaf ze ook aan ”De burgers te beschermen tegen haar eigen regering”.
Vriend en vijand.
Op 17 november 2011 is Syrië geschorst door de Arabische Liga en op 27 november 2011 legde de Arabische Liga sancties op tegen het Syrische regime, dit als reactie op het aanhoudende geweld. Resoluties van de Verenigde Naties die het geweld veroordelen, haalden het niet omdat China en Rusland consequent tegen stemden. Deze laatste twee landen zijn immers voor een politieke oplossing tussen de Syrische regering en de opstandelingen. Turkije, Qatar en Saoedi-Arabië ondersteunen de rebellen door middel van wapenleveranties en de NAVO zorgt voor communicatieapparatuur.
Op 29 maart 2012 nam de gehele Syrische regering ontslag na de aanhoudende protesten. Assad beloofde democratische hervormingen door te voeren en in gesprek te gaan met de ongewapende oppositie.
In december 2012 is de Syrische Nationale Raad erkend als officieel orgaan dat een groot deel van de opstandelingen vertegenwoordigt. De SNR streeft naar een democratische Syrische staat zonder president Assad.
In 2013 werd bekend dat het ‘vrije Syrische leger’ samenwerkt met de Islamitisch-terroristische organisatie Al-Nusra Front, deze heeft als doel het stichten van een Islamitische staat met de Sharia als wetgeving.
In april 2013 slaagden de opstandelingen erin grote strategische gebieden te veroveren, dit was echter van korte duur want in mei 2013 startte de regering, gesteund door Hezbollah een groot tegenoffensief. In dit tegenoffensief werden de strategische plaatsen terugveroverd. Door het toenemende geweld en de intensiteit daarvan werd er door de Verenigde Staten en Rusland opnieuw gesproken over een vredesconferentie. Echter konden de strijdende partijen die vechten tegen de regering van Syrië het niet eens worden over een deelname. Er was onenigheid over samenstelling van de afvaardiging, de inhoud van de conferentie en of er überhaupt deelgenomen moest worden aan de vredesconferentie. Tevens is vast komen te staan dat beide partijen – de opstandelingen en het Syrische bewind – zich schuldig hebben gemaakt aan het schenden van de mensenrechten.
Chemische wapens.
Op 21 augustus 2013 kwamen de Verenigde Naties in een speciale zitting bijeen nadat de Syrische luchtmacht zware bombardementen had uitgevoerd op bolwerken van de opstandelingen. Bij deze bombardementen zijn chemische wapens gebruikt. De Syrische autoriteiten ontkennen hieraan schuldig te zijn. De gewapende opstandelingen geven aan dat door de inzet van chemische wapens meer dan 1000 doden gevallen zijn.
Momenteel is nog niet onomstotelijk bewezen wie er schuldig is aan het gebruik van chemische wapens. Zowel regering als oppositie beschuldigen elkaar van het gebruik hiervan. Na hoge internationale druk op de Syrische autoriteiten heeft de VN toestemming gekregen om specialisten op het gebied van chemische wapens toe te laten in de getroffen gebieden. De onderzoekers dienen vast te stellen óf er chemische wapens zijn gebruikt en door wié dit dan gedaan zou zijn.
Ingrijpen.
De Verenigde Staten en Groot-Brittannië hebben aangegeven voor militair ingrijpen te zijn en willen niet wachten op de resultaten van de onderzoekers van de Verenigde Naties. Het staat voor hun vast: ”Het bewind van Assad heeft chemische wapens ingezet tegen de eigen bevolking”.
Argumenten tegen ingrijpen:
1. De Verenigde Naties zijn momenteel tegen militair ingrijpen, China en Rusland zullen hier immers niet mee in stemmen.
2. De Arabische Liga is tegen militair ingrijpen.
3. Het merendeel van de Amerikanen is tegen militair ingrijpen (60%), zelfs het sturen van wapens kan niet op steun van de bevolking rekenen (47%). Ingrijpen zal dus te koste gaan van de populariteit van Obama.
4. Oorlog kost geld en zal Amerika niet helpen uit de crisis te komen.
5. Syrië heeft de VS gewaarschuwd dat bij een aanval bondgenoot Israël ook aangevallen zal worden door de Syrische strijdkrachten.
6. Iran, bondgenoot van Syrië heeft gezegd dat de VS zwaar gestraft zal worden door Iran bij een aanval op Syrië.
7. De spanningen tussen de VS, Rusland en China zullen door een oorlog alleen maar toenemen.
8. De kans op terroristische aanslagen tegen de VS zal wereldwijd toenemen.
9. De VS zal verantwoordelijk gehouden worden voor de wederopbouw e.d., wanneer Assad verdreven is.
Conclusie.
Naar mijn mening is het niet goed om militair in te grijpen in Syrië. Dit vergroot de instabiliteit in de regio en komt niet ten goede aan de burgers van Syrië. Het is verstandig om te wachten op de resultaten van de VN-waarnemers voordat er actie ondernomen wordt. We willen toch geen herhaling van Irak? Irak werd immers door de Amerikanen binnen gevallen omdat het massavernietigingswapens zou hebben, deze zijn echter nooit gevonden. Zodoende kon de oorlog in Irak achteraf niet gerechtvaardigd worden.
Nederland zou hierin duidelijk moeten zijn: eventuele verzoeken om een interventie in Syrië te steunen moet met klem worden afgewezen. Momenteel staat er Nederlands luchtafweergeschut bij de Turks-Syrische grens, om het Turkse grondgebied te bewaken en te beschermen. De afspraak is, dat wanneer Turkije actief bijdraagt aan een militaire interventie tegen Syrië, deze patriotraketten terug gehaald worden naar Nederland. Minister Timmermans van Buitenlandse Zaken moet zich hier nogmaals over uit spreken. Nederland dient in geen enkel geval deel te nemen of bij te dragen aan een militaire missie in Syrië, maar moet gaan voor een diplomatieke oplossing. Nederland moet op Europees Niveau, bij de Verenigde Naties, de Arabische Liga en bij individuele landen erop aandringen dat de dialoog aangegaan wordt met de Syrische regering, al dan niet gecombineerd met economische sancties. Oorlog maakt immers meer kapot dan je lief is. Bezint voordat ge begint.
