De overheid heeft één wezenlijke taak: het beschermen van leven. Niet alleen van mensen, maar ook van natuur en samenleving als geheel. Toch raakt dit besef soms ondergesneeuwd door economische doelen en systeemdenken.

Beschermen betekent oog hebben voor de menselijke maat en keuzes maken die niet altijd in euro’s zijn uit te drukken. Het gaat om zorg, veiligheid, waardigheid en duurzaamheid. Juist in tijden van klimaatverandering, sociale ongelijkheid en druk op de zorg is het belangrijk dat de overheid steeds weer kiest voor het leven zelf – en niet voor het systeem. Een overheid die dit uitgangspunt centraal stelt, bouwt aan een samenleving waarin ieder leven telt. In Nederlands Dagblad is mijn betoog hierover onlangs gepubliceerd. Hieronder is het te lezen: