Hallo allemaal!
Inmiddels lig ik al weer twee weken in het ziekenhuis, dus maar weer eens even een ‘ziekenhuis samenvatting 2.0’
Velen leven mee, sturen kaartjes, komen langs en volgen me op FaceBook waar ik de dagelijkse ‘updates’ neerzet. Ik wil – ook namens mijn ouders en familie – iedereen hier voor bedanken. Doet enorm goed!
Vermoeid, Benauwd en zuurstof
De klachten blijven aanhouden en mijn conditie neemt af. Ik krijg nu 24/7 zuurstof ter ondersteuning omdat ik anders benauwder en veel meer vermoeid ben. Verder zit de irritatie inmiddels ook vrij hoog omdat ik merk dat de conditie langzaam minder aan het worden is en ik dingen echt moet plannen; een bezoek aan de WC combineer ik gelijk met aankleden, tandenpoetsen, en natuurlijk: mijn haren doen 😉 . Dit is allemaal erg vermoeiend en vraagt dan ook om een strakke en slimme planning. Bij inspanning ook steeds een stekende pijn – maar daar hebben ze medicatie voor – die ik zo nodig inneem. Verder slaap ik overdag vrij veel, ik zal het wel nodig hebben.
Niet probleem gericht, maar oplossingsgericht!
Ook deze week heb ik diverse onderzoeken gehad om dichter bij de oorzaak te komen van mijn klachten. Je kan immers pas een goede behandeling geven als je precies weet ‘wat’ je dan moet gaan behandelen. Tot die tijd is het symptoombestrijding. Afgelopen woensdag stond een Bronchoscopie op de planning, deze ging helaas niet door wegens een niet kloppend verdovingsplan. Wegens mijn medicatie allergie is dit allemaal iets complexer dan bij een ‘gemiddelde’ patient. Verder afgelopen donderdag niet goed geworden omdat men helaas een verdoving had ingespoten voor een onderzoek waar dit vaak bij gebeurd, Niet wetende dat ik allergisch ben voor deze medicatie. Gelukkig heeft men snel gehandeld – medicatie toegediend, reanimatie-team uit voorzorg laten komen – en is het allemaal met een sisser afgelopen. Dit alles bleek op een communicatiefout te berusten, natuurlijk erg vervelend… Maar waar mensen werken worden fouten gemaakt! Dit is uitgesproken en zowel de artsen, verpleegkundige en andere betrokkenen waren allen erg geschrokken. Maargoed; iedereen werkt hier met de beste bedoelingen dus het heeft geen zin om hier in te blijven hangen.
Vrijdag heb ik nog diverse onderzoeken gehad waaronder: hartecho, blaastesten, hartfilmpje, rontgen van het middenrif. De blaastesten waren onveranderd; dus niet passend bij mijn lengte,leeftijd en gewicht (40% minder). En het middenrif is goedgekeurd! Het is gewoon afstrepen van mogelijke oorzaken.
Maandag staat de bronchoscopie op de planning die plaats zal vinden onder narcose, donderdag nog een fietsproef en de week daarna horen we nog.
Ziekenhuis houdt laffe borrelaar niet tegen
Veel mensen vragen zich af wat ik nou de hele dag doe. Dus dat zal ik in deze blog ook maar even meenemen 😉
Overdag heb ik vaak veel onderzoeken, deze zijn erg vermoeiend omdat ik dan ‘inspannend’ bezig ben. Mijn bed uitkomen, blazen, bed weer in en ga zo maar door. Daarna is het altijd even uitrusten omdat ik vermoeid ben. Verder krijg ik gelukkig veel bezoek! Dit doet me erg goed, ondanks dat het vermoeiend is. Verder zit ik vaak op de laptop alle berichten te lezen, de politiek aan het volgen, en filmpjes te bekijken. Ook zit ik vaak met de verpleging te kletsen die gezellig hier op de kamer komen zitten wanneer ze tijd hebben, meestal is dit in de avond omdat men de benen onder het lijf vandaan loopt overdag. Verder is er zelfs shoarma geregeld op de afdeling, en hier heb ik zeker van genoten! Op een of andere manier hebben meerder mensen; kazen, wijn (die nog dicht moet blijven), borrelnootjes ed meegenomen. Wat kennen ze me toch weer goed ;-). Want deze laffe borrelaar borrelt zo nu en dan – wanneer ik energie heb – gewoon vanuit het ziekenhuisbed, samen met de verpleging, bezoek of met wie dan ook. Zo maken we er toch nog het beste van, al zit ik natuurlijk liever op het terras!
